Για τον καλύτερο χρόνο στο τρέξιμο, πρώτα κάνε στάση στη… “θάλασσα”.

Η κόπωση των αναπνευστικών μυών μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αθλητική απόδοση, αλλά η κολύμβηση έχει ευεργετικά αποτελέσματα στο αναπνευστικό σύστημα και μπορεί να μειώσει την ευαισθησία στην κόπωση.

Ο περιορισμός της συχνότητας αναπνοής κατά τη διάρκεια της κολύμβησης πιέζει περαιτέρω το αναπνευστικό σύστημα μέσω της υπερκαπνίας και της μηχανικής φόρτισης και μπορεί να οδηγήσει σε αξιοσημείωτες βελτιώσεις στη δύναμη των αναπνευστικών μυών.

H μελέτη αξιολόγησε τις επιδράσεις της κολύμβησης στην αναπνοή ελεγχόμενης συχνότητας (CFB) στην πνευμονική λειτουργία. Δεκαοκτώ άτομα (10 άνδρες, 8 γυναίκες), μέση (τυπική απόκλιση 6) ηλικία 25 ετών, δείκτης μάζας σώματος 24,4 (μέση τυπική απόκλιση 3.7) kg/m, υποβλήθηκαν σε βασική δοκιμασία για την αξιολόγηση της πνευμονικής λειτουργίας, της οικονομίας τρεξίματος, της αερόβιας ικανότητας και της απόδοσης στην κολύμβηση . Τα άτομα στη συνέχεια τυχαιοποιήθηκαν είτε σε συνθήκη CFB είτε σε συνθήκη SM.
Τα άτομα ολοκλήρωσαν 12 συνεδρίες εκπαίδευσης, στις οποίες τα άτομα CFB έπαιρναν δύο αναπνοές ανά μήκος και τα άτομα SM έκαναν επτά. Μετά την προπόνηση, η μέγιστη εκπνευστική πίεση βελτιώθηκε κατά 11% και για τα 18 άτομα (P <0,05) ενώ η μέγιστη εισπνευστική πίεση παρέμεινε αμετάβλητη. Η οικονομία του τρεξίματος βελτιώθηκε κατά 6 % στο CFB μετά από εκπαίδευση (P < 0,05). Η εξαναγκασμένη ζωτική χωρητικότητα αυξήθηκε κατά 4%  στο SM (P <0,05) και παρέμεινε αμετάβλητη στο CFB.

Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ο περιορισμός της συχνότητας αναπνοής κατά τη διάρκεια της κολύμβησης μπορεί να βελτιώσει τη χρήση του μυϊκού οξυγόνου κατά τη διάρκεια της επίγειας άσκησης σε αρχάριους κολυμβητές.

Με εκτίμηση.

Κριαράς Νικόλαος.

Διαιτολόγος – Διατροφολόγος.