Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βιταμίνη D μπορεί να βοηθήσει στην κατασκευή ισχυρών οστών.
Αλλά μπορεί να υπάρχει ένα οριακό σημείο όταν υπερβάλλουμε.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο τεύχος 27 του JAMA διαπίστωσε ότι, σε σύγκριση με τους ανθρώπους που έλαβαν μέτρια ποσότητα βιταμίνης D, οι ενήλικες που πήραν μεγάλα ποσά ημερησίως όχι μόνο δεν είδαν επιπλέον κέρδη στην οστική πυκνότητα, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις βρέθηκαν σε χειρότερη θέση.

“Οι άνθρωποι συχνά υποθέτουν ότι αν με κάτι είναι καλά, τότε στην υπερβολή θα είναι καλύτερα”, λέει ο Δρ. JoAnn E. Manson, Καθηγητής της Γυναίκας Υγείας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. “Αυτό δεν συμβαίνει γενικά και σίγουρα δεν ισχύει για τη βιταμίνη D. Ενώ δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βιταμίνη D και το ασβέστιο είναι απαραίτητα για την υγεία των οστών, φαίνεται ότι πολύ υψηλές δόσεις βιταμίνης D δεν παρέχουν περαιτέρω οφέλη για τα οστά και μπορεί στην πραγματικότητα να έχει βλαβερές συνέπειες. ”

Δοκιμάζοντας υψηλή δόση βιταμίνης D.

 Οι ερευνητές έδωσαν σε περισσότερους από 300 υγιείς ενήλικες ηδόσεις 400 διεθνών μονάδων (IU), 4.000 IU ή 10.000 IU συμπληρωματικής βιταμίνης D ημερησίως.

Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε δοκιμασίες οστικής πυκνότητας που σχεδιάστηκαν για να εκτιμήσουν την υγεία των οστών, όταν άρχισε η μελέτη και μετά αφού έπαιρναν τα συμπληρώματα για τρία χρόνια.

Για να τεθούν οι δόσεις αυτές στο πλαίσιο, 600 IU είναι η συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα βιταμίνης D για ενήλικες μέχρι την ηλικία των 70 ετών, 800 IU συνιστάται για άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών. 4.000 IU θεωρείται το ανώτερο όριο του ανεκτού επιπέδου πρόσληψης. και 10.000 IU θεωρείται μεγαδόση, πολύ πέρα ​​από αυτό που συνήθως συνιστάται.

“Σε σύγκριση με μια μέτρια δόση των 400 IU την ημέρα, η μελέτη δεν διαπίστωσε βελτίωση της οστικής πυκνότητας στις υψηλότερες δόσεις και ακόμη και μια περίπτωση ότι μπορεί να υπάρξει κάποια βλάβη μειώνοντας την οστική πυκνότητα”, λέει ο Δρ Manson. “Αυτό έχει βρεθεί σε άλλες τυχαιοποιημένες δοκιμές πολύ υψηλής δόσης βιταμίνης D.”

“Πολύ καλό” για το τίποτα…

Ορισμένες επαγγελματικές κοινωνίες ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να λαμβάνουν καθημερινά έως 5.000 IU έως 10.000 IU βιταμίνης D. Αυτή η μελέτη παρέχει νέες πληροφορίες που ενδέχεται να ωθήσουν ορισμένους να επανεξετάσουν αυτές τις συστάσεις.

“Αυτό αποτελεί περαιτέρω ένδειξη ότι οι υψηλές δόσεις δεν είναι ενδεδειγμένες”, λέει ο Δρ Manson. “Όσον αφορά την υγεία των οστών, μόλις φτάσετε σε ένα ορισμένο επίπεδο πρόσληψης, η αύξηση αυτού του ποσού δεν πρόκειται να είναι επωφελής.”

Υπάρχουν επίσης κάποιες ενδείξεις ότι οι άνθρωποι παρατείνουν τη χορήγηση συμπληρώματος βιταμίνης D μόνοι τους. Οι ερευνητές που εξετάζουν τα στοιχεία των εθνικών ερευνών που συγκεντρώθηκαν από το 1999 έως το 2014 έδειξαν αύξηση 2,8% στον αριθμό των ατόμων που λαμβάνουν δυνητικά μη ασφαλείς ποσότητες βιταμίνης D – δηλαδή πάνω από 4.000 μονάδες ανά ημέρα, σύμφωνα με επιστολή έρευνας του 2017 που δημοσιεύτηκε στο JAMA. Και κατά τη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου, ο αριθμός των ατόμων που λαμβάνουν καθημερινά 1000 IU ή περισσότερη βιταμίνη D αυξήθηκε σχεδόν κατά 18%.

Ωστόσο, ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι πρέπει να κολλήσουν σε μια μέτρια ημερήσια δόση βιταμίνης D, κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται μεγαλύτερα ποσά, λέει ο Δρ Manson. Αυτά περιλαμβάνουν άτομα με καταστάσεις που εμποδίζουν το σώμα να απορροφήσει σωστά θρεπτικά συστατικά, όπως η νόσος του Crohn ή η ελκώδης κολίτιδα και οι άνθρωποι που είχαν χειρουργική επέμβαση γαστρικής παράκαμψης. Αλλά στους περισσότερους ανθρώπους, οι υψηλές δόσεις είναι περιττές και δυνητικά επιβλαβείς.

Αρχίζοντας το 2000, η ​​έρευνα για τον ρόλο του βιταμίνης D σε συνθήκες πέρα ​​από την υγεία των οστών άρχισε να επεκτείνεται γρήγορα και οι άνθρωποι άρχισαν να λαμβάνουν συμπληρώματα βιταμίνης D με την ελπίδα να αποκρούσουν τα πάντα, από καρδιακές παθήσεις μέχρι καρκίνο.

Ο καθηγητής της Ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ, Dr. JoAnn E. Manson, είναι ο κύριος ερευνητής της συνεχιζόμενης μελέτης Vitamin D and Omega-3 (VITAL), μιας μεγάλης μελέτης (περισσότεροι από 25.000 συμμετέχοντες σε εθνικό επίπεδο) που διερευνά το κατά πόσο τα συμπληρώματα βιταμίνης D και ωμέγα-3 μπορούν να μειώσουν τους κινδύνους για καρκίνο, καρδιαγγειακές παθήσεις και άλλες καταστάσεις. Λέει ότι ενώ υπάρχει ισχυρή υποστήριξη για το ρόλο της βιταμίνης D στην υγεία των οστών και την αύξηση των στοιχείων που αποδεικνύουν ότι μπορεί να μειώσει τους θανάτους που σχετίζονται με τον καρκίνο, τα αποδεικτικά στοιχεία ότι αποτρέπει τις συνθήκες που δεν σχετίζονται με την υγεία των οστών δεν είναι ακόμη καθοριστικά.

“Η έρευνα για τη χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμίνης D έχει αναμιχθεί, και ειδικά όταν πρόκειται για τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές, δεν έχει δείξει σαφή οφέλη”, ανέφερε.

Η μακροπρόθεσμη παρακολούθηση του VITAL και τα αποτελέσματα από άλλες συνεχιζόμενες δοκιμές μπορεί να παρέχουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τους συνδέσμους μεταξύ της βιταμίνης D και της πρόληψης των ασθενειών.

Μέχρι στιγμής, ο Δρ Manson και η ομάδα του δημοσίευσαν δύο μετα-αναλύσεις (οι οποίες συνδυάζουν δεδομένα από πολλαπλές μελέτες) με τυχαιοποιημένες δοκιμές βιταμίνης D.
Η πρώτη, που δημοσιεύθηκε στο Annals of Oncology τον Φεβρουάριο, διαπίστωσε ότι η βιταμίνη D φαίνεται να συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου του θανάτου από καρκίνο, αλλά δεν φαίνεται να προλαμβάνει τον ίδιο τον καρκίνο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η βιταμίνη D θα μπορούσε να κάνει τους όγκους λιγότερο επιθετικούς, λιγότερο επεμβατικούς ή λιγότερο πιθανό να μετασταθούν, λέει. Τα οφέλη προέκυψαν αφού οι άνθρωποι ήταν στο ερευνητικό πρόγραμμα για τουλάχιστον ένα έτος.

Ωστόσο, όταν πρόκειται για καρδιακές παθήσεις, η συμπλήρωση της βιταμίνης D φαίνεται να υπολείπεται. Μια μετα-ανάλυση που ο Δρ Manson και η ομάδα του δημοσίευσαν τον Ιούνιο στην JAMA Cardiology δεν έδειξαν κανένα όφελος από τα συμπληρώματα βιταμίνης D στην πρόληψη καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου.

Να μην λαμβάνεται συμπληρώματα!
Εκτός, εξαιρετικών καταστάσεων!

Οι καλές πηγές βιτ D στα τρόφιμα περιλαμβάνουν τα λιπαρά ψάρια, όπως ο σολομός, ο τόνος και οι σαρδέλες, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένου του γάλακτος, του τυριού και του γιαουρτιού, και των σιτηρών.

Οι άνθρωποι που περνούν πολύ λίγο χρόνο σε εξωτερικούς χώρους στον ήλιο μπορεί επίσης να θέλουν να πάρουν ένα συμπλήρωμα. Η βιταμίνη D αποκαλείται “η βιταμίνη του ήλιου” επειδή το σώμα σας το παράγει μετά την έκθεση στον ήλιο. Το δέρμα σας είναι λιγότερο ικανό να παράγει βιταμίνη D καθώς μεγαλώνετε. Οι άνθρωποι ηλικίας άνω των 65 ετών παράγουν μόνο το ένα τέταρτο της βιταμίνης D, όπως έκαναν στη δεκαετία του ’20.

Η λήψη υπερβολικής συμπληρωματικής βιταμίνης D μπορεί να είναι τοξική σε σπάνιες περιπτώσεις. Μπορεί να οδηγήσει σε υπερασβεσταιμία, μια κατάσταση στην οποία πάρα πολύ ασβέστιο συσσωρεύεται στο αίμα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει σχηματισμό ασβεστώσεων στις αρτηρίες ή τους μαλακούς ιστούς. Μπορεί επίσης να  σχηματιστούν οι πέτρες στα νεφρά.
Επιμέλεια άρθρου.

Με εκτίμηση.

Κριαράς Νικόλαος.

Διαιτολόγος – Διατροφολόγος.

Η πρότυπη έκδοση του άρθρου, ΕΔΩ