Σε μελέτη τον Δεκέμβριο του 2015, η επικεφαλής της έρευνας – αιματολόγος κα Reem Karmali του Rush University Medical Center, ξεκίνησε την έρευνα για ένα φάρμακο που βοηθά στον έλεγχο των επιπέδων του σακχάρου στους διαβητικούς, αν θα μπορέσει να στερήσει μια επιθετική μορφή του καρκίνου, που τροφοδείται μέσω της ζάχαρης.

Ο καρκίνος, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα ζιζάνιο, το οποίο μεγαλώνει γρήγορα, διεισδυτικά και με καταστροφικές επιπτώσεις στο σημείο που προσβάλλει. Επίσης, όπως ένα ζιζάνιο, ο καρκίνος δεν μπορεί να αναπτυχθεί μόνος του – χρειάζεται τροφή, την οποία αποστραγγίζει από το ανθρώπινο σώμα, ακριβώς όπως τα ζιζάνια παίρνουν θρεπτικά συστατικά από το έδαφος στερόντας τα από τα άλλα φυτά.

Με αυτή την ιδέα, η Reem Karmali οδηγεί σε μια καινοτόμο κλινική δοκιμή Φάσης ΙΙ που αξιολογεί την αποτελεσματικότητα του συνδυασμού τηςδιαβητικής θεραπείας της μετφορμίνης  με την τυπική χημειοθεραπεία για τη θεραπεία ασθενών με διάχυτο μεγάλο λέμφωμα Β-λεμφοκυττάρων.

  Κόβοντας τη ζάχαρη…

Το λέμφωμα είναι ένας τύπος καρκίνου του αίματος που επηρεάζει τα λευκά αιμοσφαίρια – τα λεγόμενα λεμφοκύτταρα – που βοηθούν στην προστασία του σώματος από τη μόλυνση. Τα λεμφώματα που ταξινομούνται είτε ως λέμφωμα Hodgkin είτε ως λέμφωμα μη Hodgkin, ανάλογα με τα κύτταρα που επηρεάζονται, αντιπροσωπεύουν περίπου το 5% όλων των νέων καρκίνων που διαγνώστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2014, σύμφωνα με το National Cancer Institute. Το διάχυτο μεγάλο λέμφωμα Β-λεμφοκυττάρων, ή DLBCL για συντομία, είναι η πιο κοινή μορφή μη-Hodgkin λέμφωμα, και μπορεί να προχωρήσει πολύ γρήγορα.

Όπως και άλλα καρκινικά κύτταρα, το DLBCL ευδοκιμεί όταν υπάρχει ζάχαρη στο σώμα, αντλώντας από αυτό ως μια πηγή ενέργειας που χρησιμοποιεί για να διαιρέσει με ανεξέλεγκτο και σχεδόν απεριόριστο τρόπο. Στην κλινική δοκιμή, η οποία επί του παρόντος καταγράφει ασθενείς, η Reem Karmali ελπίζει να δείξει ότι η μετφορμίνη μπορεί να στερήσει από τα κύτταρα DLBCL, τη ζάχαρη που χρειάζονται για να επιβιώσουν, ακριβώς καθώς μειώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα για τους διαβητικούς.

Οι διαβητικοί έχουν υψηλά επίπεδα σακχάρου (γλυκόζη) στις ροές αίματός τους επειδή δεν επεξεργάζονται σωστά τα τρόφιμα σε ενέργεια και αυξάνουν περισσότερα κύτταρα. Η μετφορμίνη, η οποία έχει χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα για τη θεραπεία του διαβήτη για τέσσερις δεκαετίες, μειώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Εξαλείφει επίσης την τριφωσφορική αδενοσίνη (ATP) – ένα μόριο που χρησιμοποιεί το σώμα για να μεταφέρει ενέργεια που προέρχεται από τη γλυκόζη μεταξύ των κυττάρων.

“Πολύ περισσότερο από άλλα κύτταρα, τα καρκινικά κύτταρα χρειάζονται υπερβολικά επίπεδα ΑΤΡ για να αναπτυχθούν και να διαχωριστούν. Καθώς η μετφορμίνη εξαντλεί την ΑΤΡ, ελπίζουμε να δείξουμε ότι οι όγκοι μπορούν να υποφέρουν από τις συνέπειές της” εξηγεί η Reem Karmali.

Σε μία έρευνα η οποία πραγματοποιήθηκε στο Ιράν, μελέτησε τις διατροφικές συνήθειες των νοσούντων από το λέμφωμα — Non-Hodgkin’s lymphoma (NHL).

Σε ένα δείγμα 110 ανδρών και 60 γυναικών, το διατροφικό ημερολόγιο, έδειξε τα εξής:

Η πρόσληψη συγκεκριμένων ειδών διατροφής σε ομάδες πρωτεϊνών και λιπών και ο κίνδυνος για NHL παρουσιάζονται ξεχωριστά στον Πίνακα 4.

Εξετάσανε το αυγό καθώς και κάθε μεμονωμένο τύπο κρέατος με διαφορετικές μεθόδους μαγειρέματος, συμπεριλαμβανομένου και του τηγανισμένου κόκκινου κρέατος (βόειο κρέας, προβάτου, λουκάνικου , και το χάμπουργκερ), ψητά και βρασμένα κόκκινα κρέατα (βοδινό και προβιτάκι), τηγανητά, ψητά και βραστά κοτόπουλο και ψάρι. Όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι η κατανάλωση αυγών δεν συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης NHL.
Οι περισσότεροι τύποι κρέατος με διαφορετικές μεθόδους μαγειρέματος συσχετίστηκαν θετικά με τον κίνδυνο εμφάνισης NHL συμπεριλαμβανομένων των λουκάνικων και χάμπουργκερ, το κόκκινο κρέας είχε το πιο υψηλό αποτέλεσμα και το βραστό κρέας είχε το λιγότερο.
Για την κατανάλωση κοτόπουλου και ψαριών, τηγανητά η σχάρα, υπήρξε αυξημένη συσχέτιση  με τον κίνδυνο NHL,  ενώ το βραστό κοτόπουλο καθόλου.
Η έρευνα αυτή έδειξε ότι η μέθοδος μαγειρέματος είναι επίσης σημαντική για τον κίνδυνο εμφάνισης NHL.

Στην ομάδα λίπους , μαγιονέζα, λίπος προβάτου και λιπαρό γάλα συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο λεμφώματος, αλλά το βούτυρο και η μαργαρίνη δεν είχαν σημαντική επίδραση. Το στερεό έλαιο (κορεσμένα λιπαρά) ήταν το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο έλαιο για 149 περιπτώσεις.
Το αποτέλεσμα της ανάλυσης των καρπών και των υδατανθράκων παρουσιάζεται ξεχωριστά στον Πίνακα 5. Τα φρούτα περιλαμβάνουν: α) εσπεριδοειδή, β) μήλα, αχλάδια και ροδάκινα, γ) πεπόνι και πεπόνι, δ) σταφύλια και δαμάσκηνα. Τα περισσότερα φρέσκα φρούτα εκτός από τα μούρα είχαν προστατευτική επίδραση στο NHL.
Άλλα προϊόντα φρούτων όπως η κομπόστα, ο φυσικός χυμός και ο εμπορικός χυμός συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο για λέμφωμα.
Τα πράσινα και άλλα λαχανικά ήταν προστατευτικά, ωστόσο, τα λαχανικά με τις ρίζες δεν είχαν προστατευτική δράση.
Ο Πίνακας VI παρουσιάζει την επίδραση ξεχωριστών στοιχείων γαλακτοκομικών προϊόντων, υδατανθράκων και γλυκαντών στο NHL. Μεταξύ των γαλακτοκομικών προϊόντων, το γιαούρτι και το βουτυρόγαλα είχαν σημαντικά προστατευτικά αποτελέσματα στο NHL. Η κατανάλωση γάλακτος δεν είχε σημαντική επίδραση στο NHL,  αλλά το διαφορετικό είδος γάλακτος είχε διαφορετική επίδραση, το χαμηλού λίπους γάλα ήταν προστατευτικό αλλά το λιπαρό γάλα ήταν παράγοντας κινδύνου.

Για την ομάδα των υδατανθράκων, το παραδοσιακό ψωμί και το ρύζι συσχετίστηκαν με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης NHL, ωστόσο το ψωμί του χάμπουργκερ  συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης NHL. Η κατανάλωση γλυκών και μπισκότων  μαρμελάδας και ζελέ  συσχετίστηκε θετικά με τον κίνδυνο NHL.

Σε αυτή τη μελέτη όλα τα φρέσκα φρούτα συμπεριλαμβανομένων: α) εσπεριδοειδών, β) μήλων, αχλαδιών, ροδακινιών, γ) πεπονιών και πεπονιού, ε) δαμάσκηνων), πράσινων και άλλων λαχανικών εκτός από την πρόσληψη φυτικών ριζών, εμφάνισαν ευεργετική δράση ενάντια στο λέμφωμα. Με βάση αυτό το αποτέλεσμα, μπορούμε να πούμε ότι η ίνα φρούτων και λαχανικών έχει σημαντικό ρόλο στην προστασία από καρκίνους.
Ιδιαίτερα η κατανάλωση λαχανικών μπορεί να σχετίζεται με την επαγωγή της απόπτωσης και την αναστολή της ανάπτυξης σε προνεοπλασματικά και νεοπλασματικά κύτταρα, δύο σημαντικές δράσεις  που μπορούν να βρεθούν σε σταυρανθή λαχανικά.
Οι Sauvaget et al [25] αξιολόγησαν την κοινή επίδραση της έκθεσης στην ακτινοβολία και της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών. Κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι η τακτική πρόσληψη φρούτων ή λαχανικών μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου σε άτομα που εκτίθενται σε ακτινοβολία.
Οι Linda E Kelemen Et al  στη μελέτη τους αναφέρουν ότι η υψηλότερη πρόσληψη φυτικών τροφών, λουτεΐνης, ζεαξανθίνης και ψευδαργύρου σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο NHL.
Οι Carrie Α. Et al [33] βρήκε 32% συνολική επιβίωση για τους ασθενείς με NHL που είχαν υψηλότερη πρόσληψη φρούτων και λαχανικών πριν από τη διάγνωση.

Σε αυτή τη μελέτη διαπιστώθηκε ότι η κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε υδατάνθρακες και γλυκά, συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης NHL. Μεταξύ των προϊόντων υδατανθράκων, το παραδοσιακό ψωμί και το ρύζι συσχετίστηκαν με μειωμένο κίνδυνο, αλλά το λευκό ψωμί και τα μακαρόνια συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο.

Η κατάσταση της υπεργλυκαιμίας είναι επίσης γνωστή για την έναρξη αλυσιδωτής αντίδρασης αντιδραστικών ειδών οξυγόνου και την ενεργοποίηση αρκετών προφλεγμονωδών κυτοκινών, όπως η ιντερλευκίνη-6 και TNF- α, που έχουν ρόλο στην παθογένεση του NHL.

Με εκτίμηση.

Κριαράς Νικόλαος.

Διαιτολόγος – Διατροφολόγος.

Ακολουθούν οι αντίστοιχα προαναφερόμενοι πίνακες: